Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

Στέφανος Γκίκας: Λιμενικό Σώμα… ώρα μηδέν

Πριν από ένα χρόνο, έκπληκτοι οι Έλληνες πολίτες έβλεπαν τους δύο βασικούς...
Στέφανος Γκίκας: Λιμενικό Σώμα… ώρα μηδέν

πυλώνες της εθνικής μας οικονομίας, τη ναυτιλία και τον τουρισμό, να μένουν «άστεγοι», αφού ο κ. Παπανδρέου καταργούσε, με την ανακοίνωση της νέας κυβέρνησης, τα αρμόδια υπουργεία Ναυτιλίας και Τουρισμού. Έκτοτε και αφού το ιστορικό Λιμενικό Σώμα (ΛΣ) τριχοτομήθηκε και άρχισε να παραπαίει, αφού έπρεπε να διαμαρτυρηθεί με δριμύτητα όλη η ναυτιλιακή και εφοπλιστική κοινότητα καθώς και τα εν ενεργεία και εν αποστρατεία στελέχη του ΛΣ, η κυβέρνηση Παπανδρέου έδειξε να αντιλαμβάνεται το προφανές και κατά τον ανασχηματισμό σύστησε ξανά το παλαιό υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, με άλλο όμως όνομα. Όμως τα χαμόγελα πάγωσαν, όταν έγινε αντιληπτό το νέο κυβερνητικό «σχέδιο» της απόλυτης πια διχοτόμησης του Σώματος μεταξύ των υπουργείων Προστασίας του Πολίτη και Θαλασσίων Υποθέσεων.

Σήμερα το διαμορφούμενο τοπίο είναι άκρως αποθαρρυντικό. Υπάρχουν δύο διοικητικοί και πολιτικοί υπεύθυνοι, δύο, δηλαδή, διαφορετικά υπουργεία που μοιράζονται τις διευθύνσεις του ΛΣ, δύο αρχηγοί έχουν ήδη παραιτηθεί, αφού έπρεπε να λογοδοτούν ταυτόχρονα σε δύο υπουργούς, αρκετές υπηρεσίες του ΛΣ, όπως π.χ. τα Λιμεναρχεία, έχουν τα μισά γραφεία τους να εκτελούν έργα του ενός υπουργείου και τα άλλα μισά του άλλου, το δε προσωπικό να βρίσκεται στα πρόθυρα νευρικής κρίσης και να παρατηρεί αμήχανο τη διαμάχη των κυρίων Παπουτσή - Διαμαντίδη για το ποιο υπουργείο θα πάρει μεγαλύτερο κομμάτι από το διαμελισμένο ΛΣ. Την ίδια ώρα, το Σώμα παραμένει για εβδομάδες ακέφαλο μετά την παραίτηση του αρχηγού Αντιναυάρχου Αθ. Μπούσιου και την απροθυμία των άλλων Ναυάρχων να τον διαδεχθούν, αφού κανείς Αξιωματικός του ΛΣ δεν φαίνεται να επιθυμεί να γίνει ο αρχηγός που θα συνδέσει το όνομά του με το τέλος του ΛΣ.

Σύσσωμη η αντιπολίτευση, όλες οι ενώσεις αποστράτων, ο εφοπλιστικός κόσμος, αλλά και παράγοντες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλώνουν σε όλους τους τόνους ότι η λύση δεν είναι η διά σπαση του Λιμενικού Σώματος ούτε η αλλαγή του ονόματός του σε «Ακτοφυλακή», αλλά η διατήρηση ενός και μόνον φορέα, είτε αυτός θα λέγεται υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας είτε Θαλασσίων Υποθέσεων και Αλιείας.

Αυτό το προφανές φαίνεται ότι δεν το αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση. Και αν ο λόγος που επιμένει να ιδρύσει την Ακτοφυλακή είναι η καλύτερη αξιοποίηση του επιχειρησιακού βραχίονα του Σώματος, δηλαδή η καλύτερη φύλαξη των θαλασσίων συνόρων, η αποτελεσματικότητα των μέσων, η έρευνα - διάσωση, κ.λπ., τότε υπάρχει λύση και είναι διττή. Πρώτον, η κυβέρνηση οφείλει να βελτιώσει και να εκσυγχρονίσει τις υποδομές και τα επιχειρησιακά μέσα του ΛΣ, να συμπληρώσει τις ελλείψεις στο επιχειρησιακό προσωπικό και να αναβαθμίσει την επιχειρησιακή του εκπαίδευση. Δεύτερον, αντί της περιπλάνησης στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, θα μπορούσε η επιχειρησιακή αναβάθμιση να γίνει υπό τη σκέπη του Πολεμικού Ναυτικού (ΠΝ), όπως άλλωστε προβλέπεται από την εφαρμογή συγκεκριμένου μέτρου του Εθνικού Συστήματος Συναγερμού σε περίοδο κρίσεως - πολέμου. Είναι δεδομένο ότι η επιτήρηση των θαλασσίων συνόρων, ο εντοπισμός και η αναγνώριση των πλοίων, η δυνατότητα άμεσης επέμβασης κ.λπ., ούτως ή άλλως γίνεται από το ΠΝ το οποίο διαθέτει τα τεχνικά μέσα και τις απαραίτητες υποδομές. Θα μπορούσε, δηλαδή, να βελτιωθεί ακόμη περισσότερο η διαλειτουργικότητα των επιχειρησιακών μέσων του ΛΣ με τα αντίστοιχα του ΠΝ, ακόμη και να δημιουργηθεί ειδικό αυτοτελές τμήμα «επιχειρήσεων ακτοφυλακής» μέσα στον ευρύτερο χώρο του θαλάμου επιχειρήσεων του ΓΕΝ με επικεφαλής ανώτατο Αξιωματικό του ΛΣ. Έτσι και η διατήρηση του ενός μόνον αυτοτελούς φορέα επιτυγχάνεται και το ΛΣ επιχειρεί αποτελεσματικότερα με τη συνέργια του Πολεμικού Ναυτικού.

Σε κάθε περίπτωση, οι πειραματισμοί για την κυβέρνηση τελείωσαν, ήλθε η ώρα να ληφθούν αποφάσεις. Θα είναι θαρραλέο να ακουστεί ένα «mea culpa» από τον κ. Παπανδρέου και να δώσει την εντολή για τη διατήρηση του ενιαίου Λιμενικού Σώματος – το οφείλει άλλωστε στην 90ετή ιστορία του Σώματος και είναι σίγουρο ότι θα δικαιωθεί. 

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Επίκαιρα: 27/10/10


Δεν υπάρχουν σχόλια: