Οι παρέες του Συντάγματος

ΠΑΡΕΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΝΟΥΜΕΡΟ 1

Κυρίες γύρω στα 50+. Η οικογενειακή τους ζωή είναι μια φρίκη. Οι σύζυγοι, ούτε να τις χέσουν. Τις Κυριακές τη βγάζουν στον καφενέ, τσιγάρο, πρέφα και καφέ κι αυτές είναι αναγκασμένες να παρακολουθούν όλο το βαρετό πρόγραμμα της τηλεόρασης. Ε λοιπόν, ήρθε η ώρα να

ξεκολλήσουν από τη μιζέρια τους. Θα κάνουν επανάσταση. Που την επανάσταση στο σύζυγο έπρεπε να την κάνουν εδώ και καιρό, αλλά τι θα έλεγε ο κόσμος. Άσε, μάνα μου. Τραγική η μοίρα της ζωντοχήρας. Μαζεύονται, που λες, οι φιλενάδες και φεύγουν για την κυριακάτικη βόλτα τους.

Παίρνουν μαζί τους: Σημαίες, για να ρίξουν κάτι πάνω τους μόλις πιάσει λίγη ψύχρα. Σφυρίχτρες, για να ακουστεί η φωνή τους παντού και να μπορέσουν να εκφράσουν όσα μέχρι τώρα τις έπνιγαν. Λέιζερ, για να κάνουν κι αυτές επανάσταση, μαζί με τα άλλα παιδάκια, ρίχνοντας το φως του στους τοίχους και τα παράθυρα της Μεγάλης Βρετανίας. Κατσαρόλες, γιατί η επανάσταση διδάσκει ότι το σύμβολο με το οποίο έζησαν μέχρι τώρα, μπορεί να έχει και άλλες χρήσεις.

ΠΑΡΕΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΝΟΥΜΕΡΟ 2

Πάμε Σύνταγμα για γκομενάκια. Άντρες και γυναίκες νεαρής ηλικίας και ανύπαρκτης ιδεολογίας. Μέχρι τώρα πήγαιναν στο Γκάζι για χάζι. Τώρα δεν μπορείς να χαζέψεις τίποτα εκεί. Όλος ο καλός ο κόσμος βρίσκεται στο Σύνταγμα και κάνει επανάσταση. Βλέπεις το παρτσακλό με το δωδεκάποντο και την κατσαρόλα και σου ‘ρχεται να το προτείνεις για πρωθυπουργό στη θέση του άχρηστου. Οι πιο αγανακτισμένοι της κατηγορίας, έχουν άριστη εκπαίδευση στην κίνηση της ανοιχτής παλάμης προς το κτίριο της βουλής. Πράξη που θεωρείται άκρως επαναστατική και μας δίνει ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον.

ΠΑΡΕΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΝΟΥΜΕΡΟ 3

Τα παιδιά των λουλουδιών. Πού να τρέχουν για κάμπινγκ (ελεύθερο πάντα) στην Ίο, έτσι όπως ανέβηκαν τα ναύλα. Σαμοθράκη, ούτε για πλάκα. Πουτάνα κρίση. Έγινε μείωση και στο μισθό του μπαμπά, του κόψανε τα επιδόματα, αντί να προσθέσουν επίδομα αργόσχολου τέκνου κι αυτός με τη σειρά του, έκοψε το επίδομα που του έδινε κάθε χρόνο για διακοπές και άλλες ομορφιές. Ακόμα και τον μπάφο ελαττώσαμε, γαμώ την κρίση μου, γαμώ. Ευτυχώς, αυτό το κάμπινγκ στο Σύνταγμα, μας βόλεψε μια χαρά. Μας έχουν βάλει και τουαλέτες, να μην κατουράμε στο σιντριβάνι. Κι από φαγητό, τη βολεύουμε κουτσά στραβά. Όλο και κάποια θεία μαγειρεύει κάνα γεμιστό ή κάνα παστίτσιο και το φέρνει στους αγωνιστές. Αν μείνουμε μέχρι το χειμώνα, ελπίζω να πλέκουν και τη φανέλα του στρατιώτη, ή κάτι αντίστοιχο, για τα παιδιά του μετώπου του Συντάγματος.

ΠΑΡΕΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΝΟΥΜΕΡΟ 4

Εθνική υπερηφάνεια. Στολή Εθνικής Ελλάδος. Γαλανόλευκη που την κρατάνε ψηλά για να κυματίζει με χάρη. Δάκρυα στα μάτια. Ξυπνήσαμε, ρε. Ξυπνήσαμε. Έτσι είναι ο Έλληνας. Περήφανος. Αγέρωχος. Και ξανά προς τη δόξα τραβά. Σε γνωρίζω από την κόψη… Κόψιμο θα με πιάσει. Πάω στην επόμενη παρέα.

ΠΑΡΕΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΝΟΥΜΕΡΟ 5

Σύνδεσμος πλανοδίων μικροπωλητών, εστιατόρων και λοιπών επιτηδευματιών. Δεν ξέρω τι σχέση έχουν με την αγανάκτηση, αλλά νομίζω ότι είναι η μεγαλύτερη ομάδα του Συντάγματος και γι’ αυτό την αναφέρω. Ο καπνός από τα δακρυγόνα της Τετάρτης δεν πιάνει μία μπροστά στην κάπνα από το ψημένο κρέας. Οι άνθρωποι του επαγγέλματος ξέρουν. Πανηγύρι χωρίς μαλλί της γριάς και άλλες νοστιμιές δε γίνεται. Και στο πανηγύρι της πλατείας, χωράνε όλοι. Σε λίγο δε θα χωράνε οι αγανακτισμένοι διαδηλωτές. Αν και, εδώ που τα λέμε, οι μικροπωλητές είναι περισσότεροι.

ΠΑΡΕΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΝΟΥΜΕΡΟ 6

Τα παιδιά της συνέλευσης. Εντάξει, πολύ χάρηκα τις πρώτες μέρες της συνέλευσης. Λειτουργεί η δημοκρατία, βρε αδερφέ. Ακούγονται απόψεις, ανοίγουν μυαλά, παίρνονται αποφάσεις. Αν έπαιρναν και καμιά ουσιαστική απόφαση, θα χαιρόμουν περισσότερο. Αν γίνονταν και κάποιες δράσεις, πέρα από το πώς θα γίνει πιο φαντασμαγορικό το ιβέντ, που κοντεύει να κλείσει μήνας και παραμένει στάσιμο το πράγμα, θα ήμουν ικανοποιημένη.

ΠΑΡΕΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΝΟΥΜΕΡΟ 7

Βλέπει, ακούει, λέει και περιμένει. Περιμένει να βγει κάποιος και να κάνει κάτι. Γιατί αν δε γίνει κάτι μετά από αυτήν την κινητοποίηση, θα το κάνουν άλλοι και δε θα μας αρέσει καθόλου. Δε γίνεται να ζητάς πραγματική δημοκρατία και να επιμένεις να είσαι απολιτίκ. Περιμένουμε λοιπόν την πολιτική πρόταση. Περιμένουμε να αναδειχτούν τα άτομα που θα τολμήσουν να προχωρήσουν ένα βήμα πιο πέρα. Γιατί, αν δε βρεθούν αυτοί που θα κάνουν αυτό το βήμα, θα μας τους φέρουν άλλοι και δε θα μας αρέσει καθόλου. Τα έχει ξαναζήσει αυτή η χώρα. Αντέχουμε την επανάληψη της ιστορίας;

Νάντια Κατσαρού

ΠΗΓΗ