Προφητικός λόγος, Ποιητικός λόγος

…………….Μερικές φορές πρέπει να ανατρέξεις πολύ πίσω, στις βάσεις της ύπαρξής σου. Για πολλούς λόγους. Για να μη λησμονήσεις τελείως τους θεμελιωτές της ύπαρξής σου και για να απολυμάνεις την ψυχή σου από τη βρωμιά που συνειδητά συσσωρεύουν οι αυτόκλητοι εξορθολογιστές της Ιστορίας μας.

Από παντού η χώρα χτυπιέται. Λαθρομετανάστες, ανυπαρξία αντιμετώπισης της ορατής πλέον κατάληψης της χώρας, ΜΜΕ και τουρκικές σειρές, σήριαλ ανάπλασης της Ελληνικής Ιστορίας με κακούς Έλληνες και...
 καλούς τούρκους, διαστρέβλωση της Ελληνικής Επανάστασης, αμφισβήτηση, από κατ’ όνομα Έλληνες, της συνέχειας του Έθνους.


Και όλοι χορεύουν γύρω από το ημιθανές κορμί της πατρίδας μας. Δεν θέλω να κάνω διαδρομή για όλα όσα έχουν συμβεί τους τελευταίους δεκαπέντε μήνες στην Πατρίδα μας. Απλά να παραθέσω λίγους στίχους του μεγάλου μας ποιητή ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ, που αμφιβάλλω αν η πλειοψηφία των Ελληνόπουλων τον γνωρίζουν, για την προφητική τους δύναμη και για προβληματισμό και όποια ελπίδα γεννούν. 



Ο ΔΩΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΓΥΦΤΟΥ
ΛΟΓΟΣ Η’
ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ


Και χορό τριγύρω σου θα στήσουν
Με βιολιά και με ζουρνάδες
Γύφτοι, οβραίοι, αράπηδες, πασάδες
Και τα γόνατα οι τρανοί σου θα λυγίσουν
Και θα γίνουν των ραγιάδων οι ραγιάδες
Και τ’ αγόρια σου τ΄αγνά θα τα μολέψουν
Με τ’ αγκάλιασμά τους οι σουλτάνοι,
Και τα λέιψανά σου θα στα κλέψουν
Οι ζητιάνοι.

Και το πέσιμό σου θα βροντήξη
Κ’ ένα μυρολόι σου θα ουρλιάση,
Και το μυρολόι σου θα το πνίξη
Από πάνω σου αλαλάζοντας μιά πλάση.
ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΠΛΑΣΗ, ΜΙΑ ΓΕΝΝΗΤΡΑ
ΘΑ ΦΟΥΝΤΩΣΗ ΑΠ΄ΤΑ ΧΑΛΑΣΜΑΤΑ ΣΟΥ
ΚΑΘΕ ΔΥΝΑΜΗΣ ΚΑΙ ΧΑΡΗΣ ΣΟΥ ΑΠΑΡΝΗΤΡΑ,
ΔΙΑΛΑΛΗΤΡΑ ΜΟΝΑΧΑ ΤΗΣ ΑΣΚΗΜΙΑΣ ΣΟΥ.
ΠΛΑΣΗ ΑΤΑΙΡΙΑΣΤΗ Μ΄ΕΣΕ ΚΑΙ ΞΕΝΗ
ΚΙ ΑΣ ΤΗΝ ΕΧΗΣ ΜΕ ΤΟ ΓΑΛΑ ΣΟΥ ΠΟΤΙΣΕΙ
ΤΗΝ ΠΑΤΑΕΙ ΤΗΝ ΣΤΕΡΦΑ ΓΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΙΝΕΙ,
ΚΙ ΟΠΟΥ ΠΑΤΗΣΕ ΑΝΑΒΡΥΖΕΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΒΡΥΣΗ.

Και θα φύγης κι απ΄τοι σάπιο το κορμί,
Ώ ψυχή παραδαρμένη από το κρίμα,
Και δε θάβρη το κορμί μιά σπιθαμή
Μεσ’ στή γή για να την κάμη μνήμα
Κι άθαφτο θα μείνη το ψοφήμι,
Να το φάνε τα σκυλιά και τα ερπετά,
Κι ο καιρός μέσα στούς γύρους του τη μνήμη
Κάποιου σκέλεθρου πανάθλιου θα βαστά.

Όσο να σε λυπηθή
Της αγάπης ο Θεός
Και να ξημερώσει μιάν αυγή
Και να σε καλέσει ο λυτρωμός
Ώ ψυχή παραδαρμένη από το κρίμα!
Και θ’ ακούσης τη φωνή του λυτρωτή,
Θα γδυθής της αμαρτίας το ντύμα,
Και ξανά ΚΥΒΕΡΝΗΜΕΝΗ κι’ αλαφρή
Θα σαλέψης σαν τη χλόη, σαν το πουλί
Σαν τον κόρφο τον γυναίκειο, σαν το κύμα,
Και μην έχοντας πιό κάτου άλλο σκαλί
Να κατρακυλήσης πιό βαθιά
Στου Κακού τη σκάλα,-
Για τ’ ανέβασμα ξανά που σε καλεί
ΘΑ ΑΙΣΤΑΝΘΗΣ ΝΑ ΣΟΥ ΦΥΤΡΩΣΟΥΝ, Ω ΧΑΡΑ!
ΤΑ ΦΤΕΡΑ,
ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΤΑ ΠΡΩΤΙΝΑ ΣΟΥ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ!!!

Κρατήστε τους στίχους συνέλληνες και την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΨΥΧΗ ζωντανή!!!

ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ. 


http://hellenicrevenge.blogspot.com/