Με εμφανή ακόμα τα σημάδια του πόνου αλλά και της θλίψης στο πρόσωπό του ο 23χρονος αστυνομικός της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. Γιώργος Σπαντιδάκης, που τραυματίστηκε από τα πυρά των μακελάρηδων στον Ρέντη, παραβρέθηκε στο σημείο στο οποίο «έπεσαν» οι συνάδελφοί του.
Τα λόγια του συγκλονίζουν όταν αναφέρεται στους δύο αδικοχαμένους συναδέλφους του: «Τα παιδιά μάς φυλάνε από ψηλά» ψελλίζει κοιτάζοντας το σημείο που βάφτηκε με το αίμα των Γιάννη Ευαγγελινέλη και Γιώργου Σκυλογιάννη.
Εννέα ημέρες μετά την αιματηρή καταδίωξη των αδίστακτων κακοποιών και τη φονική ενέδρα που έστησαν στους άνδρες της ομάδας ΔΙ.ΑΣ., τελέστηκε τρισάγιο χθες το απόγευμα στη μνήμη των δύο παλικαριών από τους συγγενείς του Γιώργου Σκυλογιάννη. Οι οικογένειές τους, οι συνάδελφοί τους αλλά και πολλοί πολίτες έσπευσαν στο σημείο όπου έχυσαν το αίμα τους για να τιμήσουν τη μνήμη τους. Ανάμεσά τους και ο Γιώργος Σπαντιδάκης, ο ένας από τους τραυματισμένους αστυνομικούς, που επέβαινε στην ίδια μηχανή με τον Γιώργο Σκυλογιάννη.
Κουτσαίνοντας, αφού η πληγή από τη σφαίρα που δέχτηκε στο πόδι δεν έχει ακόμη επουλωθεί, συνοδευόμενος από άλλους συναδέλφους του έφτασε μπροστά στο μνημείο των δύο αδικοχαμένων παλικαριών και με δάκρυα στα μάτια άφησε ένα λουλούδι μπροστά από τις φωτογραφίες τους. Στο πρόσωπό του υπάρχει μόνο θλίψη και πόνος, ωστόσο στέκεται παλικαρίσια και προσεύχεται για την ψυχή των δύο φίλων και συναδέλφων του με νωπές τις μνήμες από την εφιαλτική νύχτα, αφηγείται στην «Espresso»: «Με τον Γιώργο δουλεύαμε μαζί. Ημασταν μαζί από τη σχολή. Έχασα τον αδελφό μου». Ο Γιώργος Σπαντιδάκης και ο Γιώργος Σκυλογιάννης από τότε που εντάχθηκαν στην ομάδα ΔΙ.ΑΣ. ήταν ένα αχώριστο δίδυμο. Ο Γιώργος Σπαντιδάκης ήταν ο οδηγός της μηχανής, ενώ από πίσω του πάντα καθόταν ο αδικοχαμένος φίλος του. Έτσι κι εκείνο το μοιραίο βράδυ.
«Εκείνη τη νύχτα οι σφαίρες έπεφταν βροχή. Προσπαθούσαμε να καλύψουμε ο ένας τον άλλον. Μετά έγινε ό,τι ξέρετε. Εγώ χτυπήθηκα στο πόδι, αλλά είμαι καλά. Δεν θέλω να πω τίποτα άλλο. Ευχαριστώ». Τα μάτια του βουρκώνουν, αλλά δεν δακρύζει. Δίπλα του στέκονται οι συνάδελφοί του. «Κουράγιο, φίλε» ψελλίζουν, ενώ τον σφίγγουν στην αγκαλιά τους. Ο Γιώργος Σπαντιδάκης φανερά σοκαρισμένος μοιάζει σαν να μην μπορεί να πιστέψει ακόμη τι έχει συμβεί. Δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει ότι στο σημείο εκείνο έπεσε νεκρός ο στενός του φίλος. Τα μάτια του είναι καρφωμένα στο σημείο που έχει βαφτεί με το αίμα των συναδέλφων του. Το βλέμμα του πέφτει στην τραγική φιγούρα της θείας του αδικοχαμένου Γιώργου Σκυλογιάννη, που κλαίει με λυγμούς πάνω από τη φωτογραφία του αγαπημένου της ανιψιού, και σπεύδει να της δώσει κουράγιο: «Μην κλαίτε. Ο Γιώργος μάς βλέπει» της λέει.
Τρισάγιο τέλεσαν στη μνήμη των δύο δολοφονημένων αστυνομικών και οι συνάδελφοί τους της ομάδας ΔΙ.ΑΣ., ενώ στο νεκροταφείο Περιστερίου, όπου έχει ταφεί ο Γιάννης Ευαγγελινέλης, προσήλθαν και προσευχήθηκαν για την ψυχή του συγγενείς, φίλοι και συνάδελφοί του. Τρισάγιο στη μνήμη του Γιώργου Σκυλογιάννη τελέστηκε και στα Τρίκαλα, όπου έχει ταφεί ο αδικοχαμένος αστυνομικός.
ΑΠΟ ΤΗΝ ESPRESSO
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου