Κράνη με λευκά ρόδα... Ασκεπείς μπροστά στη σορό με την ελληνική σημαία του 23χρονου Γιάννη Ευαγγελινέλη στο Κοιμητήριο του Περιστερίου, οι συνομήλικοί συνάδελφοι εν στολή...Tης Eλενης Mπιστικα
Δεν είναι καιρός να μιλήσουμε «για αγάπες και λουλούδια, ζωή παραμυθένια», που έλεγε το παλιό τραγούδι. Θα μιλήσουμε σήμερα γι' αυτό που ξέρουμε καλύτερα, για τη γειτονιά μας στο Νέο Φάληρο, όπου τα γραφεία της «Καθημερινής» και του ΣΚΑΪ. Είναι σαν τη ζωή η γειτονιά αυτή, έχει παρελθόν που το θυμίζουν τα νεοκλασικά διατηρητέα σπίτια της, αρχοντικά με κήπους με φοίνικες και πολλές πολυώροφες πολυκατοικίες του καιρού της αντιπαροχής. Στη γωνία Φαληρέως και Σμολένσκι έχει δημόσιο δημοτικό σχολείο με μεγάλη τσιμεντένια αυλή και γήπεδο του μπάσκετ. Στα διαλείμματα οι φωνές και τα γέλια των παιδιών ζωντανεύουν το τετράγωνο. Στο σχόλασμα έρχονται οι μεγάλοι και τα παίρνουν. Στον ίδιο δρόμο το νεοκλασικό με τον άρρωστο φοίνικα όπου τα γραφεία της ΧΕΝ Ν. Φαλήρου και ο φούρνος του Ηπειρώτη κ. Σιαπλαούρα που δεν τον έδωσε αντιπαροχή και κάθε πρωί φτιάχνει ζυμωτό μετσοβίτικο ψωμί και στις γιορτές κουλουράκια και μελομακάρονα. Ολο και σταματάμε να πάρουμε από εκεί ξεροψημένο ευωδιαστό ψωμί, σαν τότε που σε κάθε γειτονιά της Αθήνας υπήρχε φούρνος και μας έστελναν «για ψωμί», η πρώτη μας έξοδος «σαν μεγάλοι».
Εχουμε και ΕΛΤΑ, στα οποία πριν από λίγους μήνες, μπήκαν πολύ πρωί ληστές κι άρπαξαν χρήματα κι εξαφανίστηκαν. Τότε ήταν που εμφανίστηκε η ομάδα νέων αστυνομικών με τις μηχανές τους, τα παιδιά της ΔΙ.ΑΣ., της δίκυκλης Αστυνομίας που φρουρούν σε βάρδιες την ασφάλεια της περιοχής και κάνουν και περιπολίες. Μπροστά στο ισόγειο κτίριο των ΕΛΤΑ ή απέναντι στην Εθνική Τράπεζα, στην οδό Ειρήνης, τα βλέπαμε να στέκονται, σαν τα σπουργίτια, νέα αγόρια και συχνά και κάποιο κορίτσι, με τις στολές τους, καθαρά και νοικοκυρεμένα, με καλούς τρόπους και καμιά έπαρση εξουσίας. Κι όχι μόνον τα συνηθίσαμε, αλλά τ' αγαπήσαμε κιόλας. Και χθες το πρωί που τ' αναζητήσαμε, ύστερα από το άγριο φονικό των δύο νεαρών συναδέλφων τους, 22 και 23 χρόνων, τα βρήκαμε κι αυτά, γωνία Ειρήνης και Σμολένσκι, αλλαγμένα, όπως το κλίμα της ανασφάλειας σε όλη την πόλη. Κοίταγαν γύρω τους, μέσα στ' αυτοκίνητα που βραδυπορούσαν για να τους πουν ένα καλό λόγο, ακουμπούσαν στις σβηστές μηχανές τους, βαριά σκιά είχε πέσει στα πρόσωπά τους, ολόιδια με των δικών μας παιδιών και συγγενών. Μόνον που αυτά μπήκαν στην αστυνομία για να συντηρήσουν, ο 23χρονος Γιάννης Ευαγγελινέλης από το Περιστέρι χήρα μάνα και αδελφή και ο 22χρονος Γιώργος Σκυλογιάννης, από τα Τρίκαλα, τέσσερα αδέλφια, με βασικό μισθό 720 ευρώ τον μήνα. 3.640 παιδιά (από το ρεπορτάζ της «Κ») συγκροτούν το σώμα της ΔΙ.ΑΣ. Σκληρή δουλειά, μακρύ ωράριο, πολύ ορθοστασία σε κρύο και ζέστη και επιπλέον επικίνδυνη, με 7ήμερη εκπαίδευση μόνον και διήμερο, συντηρητικής εκπαίδευσης... Αργότερα αποτραβήχθηκαν, τα παιδιά με τη στολή, η γειτονιά ερήμωσε, παράξενα. Από χθες, η γειτονιά και κάθε γειτονιά, άρχισε να φοβάται για το παρόν και το μέλλον της. «Ζούμε σε μια άγρια εποχή όπου το έγκλημα γίνεται ολοένα πιο βίαιο, αποκτά πιο αποκρουστικές μορφές» είπε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας. Προχθές Μέγαρο, χθες «ζούγκλα». Κυνηγήσαμε και τα ένστολα σπουργίτια μας, κι όχι με σφεντόνες, όπως άλλοτε: 23 κάλυκες καλάζνικοφ, 17 κάλυκες 9 mm, 9 βολίδες και ένας γεμιστήρας πιστολιού με 5 φυσίγγια παράτησαν πάνω στην άσφαλτο οι σπορείς του θανάτου, στην οδό Περικλέους, στου Ρέντη. Γειτονιά κι αυτή, όπως όλες κι ετοιμαζόταν να γιορτάσει και Καρναβάλι. Οσο για την ασφάλεια, ας ασφαλίσουμε πρώτα τα νέα παιδιά, της ΔΙ.ΑΣ. κι ας ζητηθούν ευθύνες για τον χαμό δύο νέων αστυνομικών που έπεσαν για μας «εν ώρα υπηρεσίας»...
kathimerini
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου